gün akşama düşer

ay uzarken gözlerinde

pür neşe çocuk olurum

ellerinde biteviye süren

güzel kız üşürüm

bu yangın yerinde

tut beni

seni gördüm

yeşil şehrin saçaklarından

geceye damlayan

bir bulut gibi umarsız

inerim

ve dönerim sana